Թամանյանն իր մահից վեց տարի հետո վերածնվեց: 1942-ին նրա որդու օջախում ծնվեց Ալեքսանդր Թամանյան կրտեսը՝ Թամանյանի թոռը: Կրտսեր Թամանյանը Արցախյան հիմնախնդրի հենց առաջին օրվանից նետվեց պայքարի բովը: Նա սկզբում փորձեց տարբեր հանձնաժողովներում հայանպաստ աշխատանք կատարել, բայց հասկացավ, որ պայքարը պետք է այնուամենայնիվ զինված լինի: Նորագույն հայոց պատմության մեջ իր դասընկերոջ և զինակից ընկերոջ Ազգալդյանի, ինչպես նաև մի խումբ հայ գիտնականների հետ Թամանյանը դրեց հայ ռազմարդյունաբերության հիմքը:
Թամանյանը կռվի դաշտում էլ Ազգալդյանին միայնակ չթողեց, սակայն դավադիր գնդակը հասավ Լեոնիդին: Նրա մահից հետո Թամանյան կրտսերը վերարժևորեց ամեն ինչ և ստեղծեց իր ջոկատը:
Գագիկ Գինոսյանը պատմում է Ալեքսանդր Թամանյան կրտսերի մասին:
