Արցախյան երկրորդ պատերազմից հետո Իլհամ Ալիևի շահած գլխավոր լծակներից մեկը հայ հասարակության վրա տեղեկատվական ազդեցության հնարավորությունն է: Ներկայացումներ ցուցադրելու, սուր և կտրուկ հայտրարարություններ անելու հարցում ոչ ինքը խնդիր ունի, ոչ էլ իր մեծ եղբայր Էրդողանը: Հայաստանն էլ իր հերթին փաստացի հաշմանդամ մեդիադաշտով չի կարողանում դիմակայել ինֆորմացիոն դիտավորյալ ներհոսքին, որ ստանում ենք Բաքվից:
Իրավիճակն էլ ավելի է սրում ներքաղաքական անկայուն վիճակը: Այն փողոցից մտել է Ազգային ժողով, բայց մեդիաշատում ներքին պատերազմը դեռ շարունակվում է:
