Գերտերություններն ունեն իրենց խնդիրները, և, տուրք տալով այդ ամենին, բարեկեցությունից խոսել չի կարելի: Ես չեմ ուզում ապրել իբրև ստրուկ, ես չեմ ուզում ապականել իմ հարազատների շիրիմն ու թողած հայրենիքը: Մենք իրավունք չունենք հանձնվել և հերոսների նահատակությունը դարձնել անիմաստ: Որևէ երկընտրանքի տեղ չկա՛, որձությունը դեռ չի՛ պակասել: Շահան Նաթալին իմ թիկունքին կանգնած է, ես նրա շունչը զգում եմ, և նա հրամայելու է՝ վախեցեք վաղվանից…
Եթե անգամ պետությունն էլ կորցնենք, դա ազգի ավարտը չէ, ազգը իր ոգին չի կորցնելու ու վա՜յ ձեզ այն ժամանակ…
Գագիկ Գինոսյանը խոսել է պատերազմից մեկ տարի անց չարվածի, չըմբռնածի և սահմանային նոր լարումների մասին:
