Թուրքիայում, ինչպես և իսլամադավան մյուս երկրներում, եթե գիտես ղուրանը, ապա գիտես ամեն ինչ: Բուն գիտելիքի նկատմամբ, սակայն, կարևորությունը ցածր է, ինչպես և ուսուցչի դերը: Այն գնահատվում է ձևականորեն, բայց և հաստատ չի գերագնահատվում. ուսուցիչը այստեղ երկրորդ ծնող չէ: Թուրքի համար սա միայն աշխատանք է: Նրան կարող են գերագնահատել, եթե գյուղի միակ ուսուցիչն է: Ուսուցչին փող տվող չկա, նրան վերևից են նայում: Չնայած դրան, շատերն են հակված այս աշխատանքին: Թուրքիայում ուսուցիչը պետական աշխատանք է, դրա համար այստեղ գրեթե բոլոր ուսուցիչները տղամարդիկ են:
«Ուսուցիչն ապրում են միջինից ցածր կյանքով, հիմնականում ամուսնանում իր գործընկերներից մեկի հետ». ասում է մեկ տարի թուրքական դպրոց հաճախած Տիրան Լոքմագյոզյանը:
