Որոշ մարդիկ գնում են Արդվինի նահանգ, լճի ափին նկարվում են, ապա գրում են՝ մեր լուսանկարները Համշենում, մյուսները գնում են Կրասնոդար, հանդիպում տեղի համշենահայերին ու կրկին գրում, որ եղել են Համշենում: Երբ նման բաներ անում են շարքային քաղաքացիները, ինչ-որ տեղ ներելի է, սակայն երբ նմանատիպ տեղեկատվություն են տեղադրում թերթերում և գրքերում՝ ծիծաղի փոխարեն լացդ է գալիս: Որոշ հայ գիտնականներ խոսում են Համշենի մասին, սակայն անգամ հստակ տեղը չգիտեն:
