Թռիչքը 00։30-ին է։ Նորից ես ստուգում անձանգիրը, կոկիկ դասավորած իրերը։ Չուշանալ, չուշանալ.... հայ մարդու ճամպրուկը միշտ դռան անկյունում է. Երկու տարբերակ կա՝ կամ գնում է, կամ վերադառնում։ Անհանգստության ռիթմիկ տատանումները ասում են՝ տոմսի արժեքը կթանկանա։ Բայց սա վերադարձ է, որտեղ արժեքները սահմանից այն կողմ չափվել են։ Վերադարձողըն ու գնացողը կհանդիպենք օդանավակայանում.
Հայրենադարձությունը գործ է։ Այս կետից կարելի է սկսել «Հանուն Հայաստանի»֊ն։ Լսել միայն բարի բամբասանքներ՝ եկել է, տեսնես ինչու՞.... Մեկ զույգ կոշիկն անգամ ամրացնում է քո հողը։ ճռռալով բացվում է տանդ դուռը։
