100 տարի առաջ Կապանի Կավարտ գյուղի եկեղեցում Նժդեհի զինվորները
Դավիթ Բեկի անունով ուխտեցին հավատարիմ մնալ հայրենի երկրի ազատությանը, իրենց հրամանատար
Նժդեհին և կռվել մինչև վերջին շունչը: «Սյունիքի զինված գյուղացիությունը հեռու էր
կանոնավոր զորք լինելուց, սակայն գիտակցական կարգապահությունն առավել, քան օրինակելի
էր նրանց մեջ: Խաղաղ պայմաններում զինվորն ու ղեկավարը մնում էին որպես զինակից ընկեր,
ժողովրդի սերը նրանց միակ վարձատրությունն էր, հրաժեշտի ժամին ասում էին՝ գնում ենք
հաղթելու: Ասպետ էր սյունեցին, ինքնապաշտպանության ժամանակ անխնա, բայց ոչ վայրագ:
Նրա նշանաբանն էր ՝ հանուն հայրենիքի՝ դավիթբեկաբար»:
